ئه‌و نزايه‌ى بۆ ده‌ركردنى فێڵى شه‌يطان و داروده‌سته‌كه‌ى ده‌ووترێ

(( أعوذُ بَكَلِماتِ الله التّامّاتِ الّتي لا يُجاوزُهُنَّ بَرٌّ وَلا فاجِرٌ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ. وَبَرَأَ وَذرَأ. وَمِنْ شَرِّ ما يَنزِلُ مِنَ السَّماءِ. وَمِنْ شَرِّ ما يَعْرُجُ فيها. وَمِنْ شَرِّ ما ذرَأ في الأرضِ. وَمِنْ شَرِّ ما يَخْرُجُ مِنْها. وَمِنْ شَرِّ فِتَنِ اللّيلِ وَالنَّهار. وَمِنْ شَرِّ كُلِّ طارقٍ إلاّ طارقاً يَطرُقُ بخَيرٍيارَحْمن )).(1)

واته‌:په‌نا ئه‌گرم به‌ ووشه‌ ته‌واوه‌كانى خواى گه‌وره‌ كه‌ چاكه‌كارو خراپه‌كار ناتوانن بيبه‌زێنن، له‌خراپه‌ى ئـه‌وه‌ى دروست كراوه‌و دێت و ده‌چێ. وه‌له‌ خراپه‌ى ئه‌وه‌ى له‌ ئاسمانه‌وه‌ داده‌به‌زێ و خراپه‌ى ئه‌وه‌ى سه‌رده‌كه‌وێ بۆى. وه‌ له‌ خراپه‌ى ئه‌وه‌ى كه‌ له‌ زه‌وى دا ده‌ڕواو ده‌چێته‌ ناوى و ئه‌وه‌ى لێوه‌ى  ده‌ردێت. وه‌ له‌ خراپه‌ى ئاشووبه‌ى شه‌وو رۆژ. وه‌ له‌ خراپه‌ى هه‌موو لـێ ده‌رێكى قاپى  كه‌ به‌شه‌و له‌ ده‌رگا بدات مه‌گه‌ر لێده‌رێك كه‌ به‌خێر لـێ بدات ئه‌ى خواى به‌به‌زه‌يى.

(1) أحمد 3/419 بإسنادٍ صحيح وابن السني برقم (637) وصَحَّحَ اسناده الارناؤوط في تخريجه للطّحاوية ص(132) وانظر مجمع الزوائد 10/127.

1,071 total views, 1 views today